زیست بشر . . .

زیست بشر به داستانی می ماند که گویا نه تنها نویسنده ی آن داستان فقط خود او نیست ؛ بلکه اینطور به نظر می رسد که در نوشتن اش نیز نقشی کمرنگ داشته است .

بازی کردن نقش ها ؛ کجا بودن ها  ،  و چه گونه بودن ها به هزار و یک عامل ؛ عجیب ؛ تو در تو ؛ محتمل و نامحتمل وابسته است که :

هیچ اش نه می توان اتفاقی خواند ؛ نه عالمانه و  نه حساب شده !

. . . کسی چه می داند ؟!

شاید همین ، بزرگترین راز هستی باشد . *

- - - -  - - - - - -  - - - -  - - - - - -  - - - - -  - - -

*

( دیشب هنگام ؛ میان زمین و آسمان نوشتم این خطوط را آنگاه که از مشهد باز می گشتم به تهران ! )