مردِ راه

نیاز به کسی نیست برای سلوک ، یا برای خودسازی و ارتقاء نفس . . . 

سکوت ! 

و تامل ! 

و لختی درنگ ! 

بخیال من ؛ راهِ رسیدن به کنه عالم ، اگر از لابلای کتاب ها و جلسات درس و مباحثه و علم و عقل می گذشت ، خیل بی شماری از بندگان در روزِ پسین حق داشتند گریبانِ خدای را بگیرند و مواخذه اش کنند برای نداشتن اش . . . 

راه رسیدن به " خدای " ، این است به خیال ام : " به خود آی " ! 

و این " خود " همین اندازه که برود در کنه اش سفر کند ، می رسد به رسیدنی ها . . .